گاهی حسین را بلند صدا می کردم. جواب نمی داد و بعد از چند لحظه می گفت: بله. می گفتم: حسین، معلوم هست تو کجایی؟ می گفت: «سر قبرم!» می گفتم مگر قبر تو در آشپزخانه یا اتاق است؟ می گفت: «نه، قبر من در بهشت زهرا، قطعه 24، شماره 11 است». هروقت به بهشت زهرا می رفت و بعد برای ما تعریف می کرد، می گفتم: حسین، یک بار من را هم ببر. خیلی دوست دارم به بهشت زهرا بروم. حسین می گفت: «آن قدر بهشت زهرا خواهی رفت که سیر شوی».